OTT یکی از پر کاربردترین اصطلاحات مرتبط با دنیای چندرسانه‌ای و رایانش ابری است که کاربردهای گسترده‌ای برای آن تعریف شده استOTT. سرنام Over The Top سرویس رسانه‌ای قدرتمندی است که سبک جدیدی از عرضه‌ی محتوا و خدمات بر بستر اینترنت را ارایه می‌کند و کیفیت پخش محتوای ویدیویی مبتنی بر OTT در مقایسه با بسیاری از رسانه‌های نسل قبلی مانند تلویزیون، بهتر است.

کاربرد OTT

همان‌گونه که اشاره شد، کاربردهای مختلفی برای OTT وجود دارد. OTT با هدف گذر از محدودیت‌هایی که به‌واسطه‌ی عمل‌کرد شرکت‌های کنترل‌کننده یا توزیع‌کننده محتوا برای تلویزیون‌ها (کابلی) و پلتفرم‌های پخش ماهواره‌ای تعریف می‌شود به دنیای فناوری وارد شد.

OTT توصیف‌کننده نوع خاصی از مکانیزم‌های ارتباطی بدون حامل (no-carrier) در گوشی‌های هوشمند است که برای برقراری ارتباط، کاربر را محدود به یک ارایه‌دهنده خدمات مخابراتی یا به بیان دقیق‌تر ارتباطات سلولی نمی‌کنند و هم‌زمان دسترسی به مکانیزم‌های برقراری ارتباط سلولی (مبتنی بر دکل‌های مخابراتی) یا تماس‌های مبتنی بر بستر اینترنت (VoIP) از طریق زیرساخت‌ها و نرم‌افزارهایی مثل واتس‌اپ را امکان‌پذیر می‌کند.

OTT شباهت زیادی با مدل میزبانی ویدیویی با پرداخت حق اشتراک (SVoD) دارد که دسترسی به محتوای تلویزیونی و ویدیویی (مجموعه‌های خریداری شده از تولیدکنندگان یا محتوایی که به‌شکل سفارشی برای یک ارایه‌دهنده خدمات میزبانی ویدیو ساخته شده) را فراهم می‌کند.

OTT همانند VoD آغازگر نسل جدیدی از خدمات تلویزیونی است که دسترسی به کانال‌های پخش خطی (Linear) ارایه‌دهندگان تلویزیون‌های ماهواره‌ای یا برنامه‌های تلویزیونی را فراهم می‌کند. در این‌جا، اینترنت بستر ارسال داده‌ها است و کاربر نیازی به خرید تجهیزات اضافی برای دسترسی به این محتوا نخواهد داشت. برخی تلویزیون‌های اینترنتی نمونه‌ای در این زمینه هستند که دسترسی لحظه‌ای و زنده به‌برنامه‌های در حال پخش از تلویزیون را امکان‌پذیر می‌کنند و هم‌زمان به‌عنوان یک ارایه‌دهنده سرویس میزبانی ویدیویی نیز کار می‌کند.

شیوه کار OTT

سرویس‌های OTT از طریق وب‌سایت‌ها در کامپیوترهای شخصی و برنامه‌های کاربردی روی دستگاه‌های موبایل، دستگاه‌های پخش‌کننده رسانه‌ای دیجیتال (مثل کنسول‌های بازی ویدیویی) یا تلویزیون‌های هوشمند در دسترس کاربران قرار دارند.

بر خلاف فناوری‌های ویدیوی تعاملی که بر بسترهای ابرمحور میزبانی می‌شوند و عملکردی مدیریت شده دارند و کاربر در هر لحظه به محتوای موردنظر دسترسی دارد، در برخی سرویس‌های OTT مثل iTunes کاربر باید صبر کند تا محتوای ویدیویی بارگذاری و سپس پخش شود، هرچند برخی دیگر از شرکت‌های فعال در این زمینه OTT مثل نت‌فلیکس، دیزنی، Amazon Prime Video هم‌زمان با بارگذاری فیلم‌ها، پخش جریانی فیلم را آغاز می‌کنند. اینترنت پر سرعت و پایدار نقش مهمی در دسترسی به این محتوا دارد.

انواع OTT

از لحاظ فنی، خدمات OTT به دو گروه توزیع‌کنندگان برنامه ویدیویی چند کاناله MVPD (سرنام Multichannel Video Programming Distributors) و توزیع‌کنندگان آنلاین فیلم OVD (سرنام Online Video Distributors) تقسیم می‌شوند.

از نظر محتوایی OTT را می‌توان به سه گروه OTT Television، OTT Messaging و OTT Voice Calling تقسیم کرد. OVD به هر نوع برنامه ویدیویی که از طریق اینترنت یا مسیرهای انتقالی که عملکرد آن‌ها مبتنی بر پروتکل اینترنت (IP) است و محتوا را بر مبنای پروتکل‌های تحت شبکه انتقال داده و به کاربر نهایی تحویل می‌دهند اشاره دارد. در بحث پخش همگانی (Broadcasting)، OTT به محتوای صوتی، ویدیویی و سایر اشکال چندرسانه‌ای اشاره دارد که از طریق اینترنت و بدون دخالت یک اپراتور چند سیستمی (MSO) سرنام Multiple-System Operator که بر توزیع و کنترل محتوا نظارت می‌کند، محتوا را به‌دست مخاطب می‌رساند.